ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947, ενώ η ιδιαίτερη πατρίδα της είναι η Κεφαλονιά.
Από τα παιδικά της κιόλας χρόνια γνώρισε και αγάπησε το τραγούδι, που έγινε «μια εσωτερική ανάγκη» για αυτήν και σύντομα βρέθηκε στη χορωδία του Συλλόγου Φίλων της Ελληνικής Μουσικής.
Ο ΣΦΕΜ είχε ως αντικείμενο την προώθηση της προοδευτικής μουσικής - βασισμένης στην ελληνική κουλτούρα και παράδοση - και αποτελούσε φυτώριο νέων καλλιτεχνών ενώ στις τάξεις του συμμετείχαν ορισμένα από τα πιο ελπιδοφόρα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής. Η ιδιαίτερη, πλούσια φωνή της γρήγορα ξεχώρισε και την καθιέρωσε ως σολίστ της χορωδίας.
Στα χρόνια της εφηβείας της, την άκουσε ο Μίκης Θεοδωράκης ο οποίος εντυπωσιάστηκε βαθύτατα από τη φωνή της και συνέθεσε γι αυτήν την μπαλάντα του Μάουτχαουζεν. Από το 1964 γίνεται η κύρια ερμηνεύτρια στα έργα του, εγκαινιάζοντας μια μουσική συνεργασία που θα διαρκέσει πάρα πολλά χρόνια και θα δημιουργήσει μεγάλες επιτυχίες.
Το 1967 εγκαταλείπει την Ελλάδα και ξεκινάει να γυρίζει τον κόσμο δίνοντας κονσέρτα ενάντια στην χούντα των συνταγματαρχών. Η απήχηση που είχε το έργο της ήταν τεράστια και οι κριτικές ενθουσιώδεις. Η Guardian έγραψε «Μοναδική, η φωνή της είναι ένα δώρο των θεών του Ολύμπου» ενώ ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Μιτεράν αναφέρει, «η Μαρία για μένα είναι η Ελλάδα. Έτσι φανταζόμουν την Ήρα, δυνατή και άγρυπνη».
Μία από τις μεγαλύτερες ερμηνείες της είναι το «Roman cero Gitano» σε ποίηση F.G. Lorca σε συνεργασία με τον διάσημο κιθαρίστα John Williams ενώ το διεθνές ρεπερτόριο της περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα «Τραγούδια διαμαρτυρίας», «Η Μ. Φαραντούρη τραγουδάει Μπρεχτ», τραγούδια του τούρκου συνθέτη Zulfy Livanelli καθώς και συνεργασίες με τον συνθέτη Leo Brouwer, τον Luccio Dalla και τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. To Μάουτχαουζεν το παρουσίασε με την φιλαρμονική του Ισραήλ, υπό την διεύθυνση του Zubin Mehta στο Ηρώδειο και στο Παρίσι.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της ερμήνευσε και τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκη όπως «Τα παράλογα» «Η εποχή της Μελισσάνθης», «Η σκοτεινή μητέρα» και μετά το θάνατό του, το ανέκδοτο έργο «Αμοργός» σε ποίηση Νίκου Γκάτσου.
Το 2010 συνεργάστηκε με τον Αμερικανό σαξοφωνίστα και θρύλο της τζαζ Charles Lloyd με τραγούδια παραδοσιακά Ελληνικά και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, Καραΐνδρου και Κηπουργού σε μια παράσταση που ηχογραφήθηκε στο Ηρώδειο με τίτλο «Athens Concert». Στη συνέχεια έδωσαν μαζί συναυλίες στην Αμερική (Metropolitan Museum of Art,Νέα Υόρκη - Kennedy Center, Ουάσινγκτον) καθώς και σε Γερμανία, Βέλγιο, Πολωνία, Γαλλία και στο Barbican του Λονδίνου.
Στις 23 Σεπτεμβρίου 2004, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, επιβράβευσε την προσφορά της στο ελληνικό τραγούδι, απονέμοντάς της τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος.