ΤΖΕΝΝΗ ΡΟΥΣΣΕΑ
Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου στη Ζάκυνθο, έναν τόπο που αγάπησε και αργότερα τίμησε υλοποιώντας το έργο «Η Ζάκυνθος Ομιλεί», μια παράσταση που είχε σαν στόχο να αναδείξει τον ιδιαίτερο πολιτισμό της πατρίδας της.
Σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και ήδη σαν μαθήτρια της σχολής, έπαιξε το 1954 στο χορό της τραγωδίας του Ευριπίδη «Ιππόλυτος» με πρωταγωνιστή τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Το 1956 έκανε τα πρώτα επαγγελματικά της βήματα στη σκηνή του Θεάτρου «Κώστα Μουσούρη» στο έργο των Γκούντρικ - Χάκετ «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ».
Η ενασχόλησή της με το θέατρο, που όλα αυτά τα χρόνια θα παραμείνει η μεγάλη της αγάπη, περιλαμβάνει περίπου 70 θεατρικές παραστάσεις σε σημαντικά έργα όπως:
«Χωρίς οργή» της Σαρλότ Χάστινγκς με το θίασο Βεργή.
«Στέλλα Βιολάντη» του Γρ. Ξενόπουλου στο θέατρο Γιώργου Παπά.
«Οι τρεις αδερφές» του Τσέχωφ, & «Κόκκινα τριαντάφυλλα για σένα» του Ανρί Μπερνστάιν και Σασά Γκιτρύ.
«Μιας πεντάρας νιάτα» με τον Αλέκο Αλεξανδράκη στο θέατρο Μινώα στο έργο των Γιαλαμά-Πρετεντέρη.
Στα μέσα της δεκαετίας του 70, θέλοντας να συνεχίσει το έργο του αγαπημένου της δάσκαλου, ξεκινάει τις δικές της παραγωγές στο Θέατρο Μουσούρη με τα έργα όπως «Η διαβολεμένη μυλωνού» του Αλεξάνδρου Κασόνα, «Καλοκαίρι και καταχνιά» του Τένεσι Ουίλιαμς, «Μουσική για μια αναχώρηση» της Κωστούλας Μητροπούλου, «Ερρίκος Δ'» του Λουίτζι Πιραντέλλο με τον Δημήτρη Χορν, «Το τελευταίο Παιχνίδι» του Φρανκ Γκιλρόι και «Επικίνδυνη στροφή» Τζων Πρίσλευ που ήταν και η τελευταία της προσωπική παραγωγή.
Το καλοκαίρι του 1985 συμμετέχει στις "Τρωάδες" του Ευριπίδη που ανέβασε ο Γιάννης Τσαρούχης στο Αρχαίο Στάδιο Δελφών καθώς και στα έργα «Ο Πελεκάνος» του Αύγουστου Στρίμπεργκ (1987-1988), «Ιερά Τέρατα» του Ζαν Κοκτώ (1989) ενώ το καλοκαίρι του 1992 έπαιξε στην οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη «Δεσποινίς Σορολόπ».
Υπήρξε μία από τις πιο γνωστές και αγαπημένες ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου συμμετέχοντας σε εξαιρετικές ταινίες όπως το «Κατηγορώ τους ανθρώπους» (1966) του Ντίνου Δημόπουλου με τον Νίκο Κούρκουλο, «Πυρετός στην άσφαλτο» (1967) του Ντίνου Δημόπουλου με τον Γιώργο Φούντα, «Η οργή του αδικημένου» (1969) του Κώστα Ανδρίτσου με τον Πέτρο Φυσσούν, «Ο Θάνατος του Μελισσοκόμου» του Θόδωρου Αγγελόπουλου με τον Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι. «Η γυναίκα είναι σκληρός άνθρωπος» (2005) του Αντώνη Καφετζόπουλου & «Στο βάθος κήπος» (2009) του Κλεάνθη Δανόπουλου.