Σπυρίδων Φλογαΐτης

 

 ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΦΛΟΓΑΪΤΗΣ

 


 

Γεννήθηκε στη Λευκάδα τον Ιούλιο του 1950. Ξεκίνησε τις σπουδές του το 1968 στο Τμήμα Νομικής στο Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε την πανεπιστημιακή του εκπαίδευση στη Γαλλία (Diplôme d'Etudes Supérieures en droit public, Université de Paris II 1973-74), ενώ απόκτησε και διδακτορικά διπλώματα στην Ιστορία και το Δίκαιο από τα πανεπιστήμια Paris I & II καθώς και το Diplôme de l'Ecole Pratique des Hautes Etudes-IVème Section το 1979.

 

 


Κατά τη διάρκεια της εξαιρετικά επιτυχημένης ακαδημαϊκής του καριέρας, που ξεκίνησε το 1980 με τη θέση του λέκτορα στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ανέλαβε μια σειρά από σημαντικές θέσεις σε κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

 


Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1982-85)
Καθηγητής στο Τμήμα Νομικής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο (1982)
Αναπληρωτής Καθηγητής, Νομική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών (1985)
Kαθηγητής Δημοσίου Δικαίου, Νομική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών (1992-σήμερα)
Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιονίου Πανεπιστημίου (1993)

Παράλληλα έχει συμμετάσχει στην ίδρυση και διεύθυνση της επιθεώρησης «Περιβάλλον και Δίκαιο» (1994), της επιθεώρησης «Ενέργεια και Δίκαιο» (2003) καθώς και της «Εφημερίδας Διοικητικού Δικαίου» σε συνεργασία με έγκριτους πανεπιστημιακούς.

Η επιστημονική του αξία έχει αναγνωριστεί από καταξιωμένα ιδρύματα στο εξωτερικό καθώς έχει διατελέσει Επισκέπτης Καθηγητής ( University of Cambridge, Université de Bordeaux I, University of Heidelberg, Université de Paris I&ΙΙ, Πανεπιστήμιο Τουλούζης κ.α) ανταποκριτής επιστημονικών επιτροπών (Rivista Italiana di Diritto Pubblico Europeo, Μιλάνο-Ιταλία, International Center of Public Law, Λονδίνο-Μεγάλη Βρετανία) μέλος επιστημονικών δικτύων & συμβουλίων (Institute of Federalism, University of Freiburg- Ελβετία, Institute of Governance, Public Policy and Social Research, Queen’s University of Belfast) καθώς και Επίτιμος Διδάκτωρ στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Λισσαβόνας και στο NSPSPA Βουκουρέστι, Ρουμανία.   

Ιδιαίτερα παραγωγική υπήρξε και η δράση του ως δημόσιου λειτουργού καθώς διετέλεσε μεταξύ άλλων Διευθυντής στο Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης, Πρόεδρος της Επιτροπής για την Κατάρτιση του Σχεδίου Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, Πρόεδρος της Επιτροπής για τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, Αναπληρωτής Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, Μέλος στην Επιτροπή για την Κωδικοποίηση του Ελληνικού Δικαίου Δημοσίων Έργων, Πρόεδρος της Επιτροπής για τις Αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Μέλος της Επιτροπής για την Αναδιοργάνωση της Δικαιοσύνης κ.α.

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στη θητεία του ως Πρόεδρου του Διοικητικού Δικαστηρίου του Ο.Η.Ε. καθώς στο ότι διετέλεσε δυο φορές υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών (2007 και 2009).

Έχει συγγράψει πολλά και σημαντικά βιβλία νομικού περιεχομένου (Διοικητικό Δίκαιο 2003 (2η Έκδοση 2010), Les contrats administratif (1998), Δημόσιες Συμβάσεις (1992), Θέματα Διοικητικού Δικαίου (1990), Georg Ludwig von Maurer, Die Wittelsbacher in Griechenlan (1988), Friedrich von Thiersch, De la Régence en Grèce (1987), Ελληνικό Διοικητικό Σύστημα (1987) κ.α.

Η επιστημονική του προσφορά και το συνολικό του έργο έχουν τιμηθεί με το παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας και το παράσημο του Ιππότη της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας.